“Je snapt het probleem gewoon niet” zegt ze.
Gelukkig niet denk ik, voor je het weet ga ik me er druk om maken.
Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat niet te zeggen.
Voor het weet zeg je het wel en dan heb je pas echt een probleem.
Dus zwijg ik.
Eerlijk gezegd heb ik dat wel vaker dat ik het probleem niet snap.
Als ik sommige mensen mag geloven dan bestaat de wereld toch echt voornamelijk uit problemen
En ellende. Zelf mis ik deze problemen vaak, omdat ik te druk ben het naar mijn zin te hebben.
Ik moet dus beter opletten. De wereld bestaat zo hoor ik dan louter uit onbetrouwbare mensen en zelfs dieren want zelfs die zijn er op uit om het beetje geluk wat deze klagende mens nog heet bewust kapot te maken. Zo ligt de kat altijd precies op de plek in hun tuin, waar zij willen zitten.
Ik zie slechts een kat die heerlijk in de zon ligt en zich helaas niet bewust is van de grenzen van de tuin die toch vrij duidelijk staan aangegeven in de dossiers van het kadaster.
Het is een schande zeg ik. Het lijkt me zeer verstandig als de regering zich eens wat harder zou maken voor het mogelijk maken van goed katten onderwijs en recidivisten zoals deze hard aan moeten pakken.
Mijn cynisme wordt helaas vaak verkeerd begrepen en voor je het weet raak je verzeild in een uren lang klaagzang over alle misstanden die zijn veroorzaakt door deze corrupte incompetente regering nog maar niet te spreken over zakkenvullende gemeenteambtenaren, oplichtende winkeliers. Vervelende buurtbewoners die hun BBQ aansteken terwijl ze heel goed weten dat de wind hun kant op staat waardoor zij in de stank zitten, nog maar niet te spreken over de gillende kinderen waarvan de opvoeding tegenwoordig totaal ontbreekt en waar satan nu al in schuil houdt en die dus totaal geen rekening houden met hun omgeving. Mijn opmerking u bedoelt die spelende kinderen die zoveel plezier hadden wordt totaal net gewaardeerd. Of zoals ze zegt jij snapt het probleem ook helemaal niet. Ik vraag haar maar niet het probleem me dan uit te leggen. Dit hoeft ook niet want totaal ongevraagd begint ze zelf aan een relaas om mij uit te leggen wat ik allemaal niet begrijp.
Nou is het niet zo dat ik me nooit druk maak om problemen.
Natuurlijk wel,
Zo heb je de grote wereld en heelal problemen zoals hongersnood in Afrika en de nieuwe tas van kim kardashian en wie wat daar dan weer van vind. Als we nog ooit een nieuwe oerknal krijgen dan komt die denk ik voort uit de twitter discussies die ontstaat over deze tas en haast uit elkaar knalt door alle meningen en meeninkjes van iedereen in zichzelf gelovende twitteraar.
Het liefst maak ik me druk over de honger in de wereld met een goed glas in mijn hand. Ik geef het toe. Ik ben een salon druktemaker. Het gebeurd me nooit dat ik wachtend bij een bushalte totaal doordrenkt van de regen me druk maak dat een kindje in Afrika nu honger heeft. Nee ik maak me uitsluitend druk hierover met een glas in mijn hand en een lekker stukje kaas erbij. Nee, nog beter een bitterbal die wordt rondgebracht door zo’n blond meisje op een schaal. Uit mijn ooghoeken zie ik dat er nog twee op liggen en bijna meditatief probeer ik de kosmos zo te beïnvloedden dat ze mijn kant op komt. Ik hoop dat ze die vetzak voorbij kan lopen zonder dat hij mijn laatste bitterbal met zijn dikke worstenvingers in zijn mond steekt. Je bent dik genoeg vetzak denk ik, maar hoor mezelf zeggen, ja ik kan daar ook niet naar kijken naar die honger en hoe goed we het hier hebben. Eigenlijk best knap denk ik. Ik kan mezelf zeer sociaal gedragen en maatschappelijk bewust tonen en me ondertussen verheugen op een heerlijke bitterbal die trouwens #@$*$$#@ de gloeiende samen met het meisje en schaal de andere kant op gaat dan waar ik me bevind.
En dan zeggen dat ik het probleem niet begrijp.